مجموعه عکس آثار هنرجویان آموزشگاه سینمایی دارالفنون
آنچه پیش رو دارید، حاصل جست‌وجوی بصری گروهی از هنرجویان جوان و مشتاق است که با دوربین، نگاهی ژرف و خلاقانه به جهان پیرامون خود انداخته‌اند. این مجموعه که در قالب پروژه‌ای با عنوان «سوی نگاه» شکل گرفته، تلاش دارد تا ابعاد گوناگون تجربه زیستن، دیدن و اندیشیدن را از دریچه نگاه نسل تازه‌ای از هنرمندان به تصویر بکشد.
هر هنرجو در یکی از محورهای ده‌گانه‌ای که در ادامه آمده، روایتی بصری خلق کرده است؛ روایتی که گاه شاعرانه است، گاه مستند، گاه پرسش‌گر، و گاه صرفاً دعوتی است برای مکث و تأمل.
محورهای این نمایشگاه به شرح زیر است:
- لحظه‌ای برای تأمل: جست‌وجوی لحظه‌ای که انسان به درون خود بازمی‌گردد؛ لحظه‌ای از سکوت، بینش یا مکاشفه.
- پنج حس: بازآفرینی بصری حواس انسانی؛ تجسم بو، صدا، طعم، لمس یا بینایی.
- روایت یک روز عادی: کشف زیبایی‌ها و ژرفا در جریان ساده و روزمره زندگی.
- آن‌سوی قاب: توجه به آنچه در نگاه اول نادیده می‌ماند؛ کشف معنا در حاشیه‌ها.
- هویت در جزئیات: بازتاب فرهنگ، خاطره و ریشه‌ها در اشیاء، فضاها و نشانه‌های آشنا.
- قاب در قاب: بهره‌گیری از پنجره‌ها، آینه‌ها، درها و قاب‌های طبیعی یا مصنوعی برای خلق لایه‌های معنایی و بصری.
- مرز واقعیت و خیال: روایت جهان میان رؤیا و واقعیت؛ مرزهای ناپیدای بیداری و خواب.
- شهر تهران، شهر تناقض‌ها: نگاهی شاعرانه، مستند یا انتقادی به چهره‌ی متناقض و چندلایه‌ی پایتخت.
- نقش ناگفته: ثبت چهره‌ها و لحظاتی از کسانی که بی‌صدا اما عمیق، در زندگی ما تأثیرگذارند.
- کودک، بازی، کشف: دنیای کودکی به‌مثابه سرزمین کشف، خیال‌پردازی و رشد.
این مجموعه، نه صرفاً تمرینی هنری، بلکه تلاشی برای فهم ژرف‌تر انسان و جهان است؛ تلاشی از سوی هنرجویانی که با راهنمایی استادان خود، به روایت‌های شخصی و در عین حال جمعی دست یافته‌اند. امید است این نگاه‌ها، تأملی تازه در ذهن و دل مخاطب برانگیزد.
موضوع : قاب در قاب ؛ از ژانر عکاسی فیلم
عکاس : عباس بغداد
بیانیه هنرمند (استیتمنت):
انسان نه تنها درون قاب دیده می‌شود، بلکه در حال دیدن است؛ در حال واکنش نشان‌دادن، در حال تجربه‌کردن چیزی که خارج از قابِ ما، اما درون قابِ اوست.
قاب در قاب برای من فقط یک تکنیک بصری نیست؛ راهی‌ست برای نزدیک شدن به لایه‌های درونی‌ترِ ادراک. وقتی انسانی را در دل یک قاب دیگر قرار می‌دهم پشت پنجره‌ای، در چهارچوبی، یا لای خطوطی که فضا را محدود می‌کنند به دنبال یک چیزم: دیدن واکنش او به چیزی که ما نمی‌بینیم، اما از طریق او حسش می‌کنیم.
در این عکس‌ها، چهره‌ها همیشه واضح نیستند، اما حس‌ها واضح‌اند. گاهی یک مکث ساده، یک انقباض کوچک، یا حتی جهت نگاه کافی‌ست تا ما هم شریک لحظه‌ای شویم که نمی‌دانیم دقیقاً چیست.
این مجموعه درباره‌ی مواجهه‌هاست مواجهه‌ی انسان با جهان، با خاطره، با اضطراب، با زیبایی، یا حتی با خودش. هر قاب بیرونی، ناظر است. هر قاب درونی، تجربه‌گر. و انسان، نقطه‌ی اتصال این دو دنیاست.
لحظه‌ای برای تأمل:”طبیعت بی‌جان و انسان”
عکاس : سعید ثمقی صفی آباد
بیانیه هنرمند (استیتمنت):
برای من، تنهایی فقط یک حس نیست؛ جایی‌ست میان خودم و جهان، جایی که سکوت می‌نشیند، و نگاه معنا پیدا می‌کند. این مجموعه، تلاشی‌ست برای ثبت همان لحظاتی که انسان، تنها، روبه‌روی جهان ایستاده یا نشسته؛ نه برای عمل، بلکه برای تماشا.
سوژه‌ی انسانی در عکس‌ها معمولاً تنهاست، در حاشیه، یا پشت به دوربین. نه برای این‌که ناشناس بماند، بلکه چون قرار نیست “خودش” دیده شود، بلکه “بودنش” در کنار اشیا و منظره‌ها مهم است. این بودنِ ساکت و بدون ادعا، چیزی‌ست که برایم ارزش ثبت کردن دارد.
اشیای ساده و طبیعت بی‌جان در قاب‌هایم، بیشتر از آن‌که تزئینی باشند، بخشی از روایت‌اند؛ خاطره، فقدان، و گاهی گفت‌وگویی خاموش میان انسان و پیرامونش. من تلاش کرده‌ام با قاب‌بندی و نور، فضاهایی را بسازم که نه شلوغ‌اند، نه خالی؛ بلکه مکث‌دار و تأمل‌برانگیزند.
هر عکس، مثل لحظه‌ای‌ست که کسی روبه‌روی پنجره‌ای می‌نشیند و فقط نگاه می‌کند. بی‌نیاز از حرف‌زدن، بی‌نیاز از حضور دیگران. فقط برای بودن.
(قاب در قاب ) عنوان مجموعه :قٰاب‌‌ِ تو نِگاهِ مَنْ
عکاس :بیتا احمدیان
-
- مجموعه عکس بیتا احمدیان
بیانیه هنرمند (استیتمنت):
« این فقط یک قاب نیست یک نگاه است،چون من تنها درباره دیدن حرف نمی زنم درباره نگاه کردن میگویم٫
و در پس این نگاه می‌تواند معنایی باشد معنایی برای هدایت نگاه !
این شیوه خاصیت خوبی دارد که می‌تواند احساسات را تقویت کند؛حتی احساس و افکار پنهان مارا آشکار کند و چیزی فراتر از یک قاب بندی ساده باشد ، که در نتیجه یک اثر متمرکز تر و شگفت انگیزی خواهد داشت ».
هیچ دیدگاهی نوشته نشده است.