عکاسی اگزیستانسیالیسم و 7 عکاس اگزیستانسیال

عکاسی اگزیستانسیالیسم و مشهورترین عکاسان اگزیستانسیال

عکاسی اگزیستانسیالیسم برگرفته ازمکتب اگزیستانسیال یک جنبش هنری در عکاسی است که در دهه ۱۹۵۰ میلادی توسط رابرت فرانک، هنرمند و عکاس سوئیسی آمریکایی، بنیان گذاری شد. این جنبش هنری بر این باور است که عکاسی نه تنها باید زیبا باشد، بلکه باید به واقعیت اشاره کند و حقیقت را نشان دهد.
این مقاله بخشی از مجموعه مقالات و درس گفتارهای تخصصی استاد محمد مهدی تدین موغاری با موضوع تاثیرات جنبش های هنری، فلسفی و سیاسی بر عکاسی است. این مقاله به معرفی جنبش عکاسی اگزیستانسیالیسم و مشهورترین عکاسان اگزیستانسیال می پردازد. مهمترین هدف از ارائه این بحث بررسی تفاوت نگاه و نگرش جنبش های مختلف عکاسی است.

آموزش عکاسی توسط استاد محمد مهدی تدین موغاری

امیدواریم که مطالعه این مقاله عکاسی برای شما مفید باشد. پیشاپیش از فرصتی که برای مطالعه این مقاله می گذارید و اهتمامی که برای افزایش سطح آگاهی های خود دارید سپاسگزاریم.

علل پیدایش عکاسی اگزیستانسیالیسم

عکاسی بیش از آنکه یک صنعت هنری یا روایتگر باشد، تلاش کرده است خود را به جایگاه های بالاتری برساند. عکاسی می خواهد جایگاهی فراتر از انسان مادی پیدا کند. عکاسان بزرگ در قالب جنبش های مختلفی که در طول تاریخ به راه انداخته اند می خواستند از سطوح نازل عکاسی که صرفا یک شغل پیش پا افتاده است عبورکنند و به مراتبی بالاتر از فلسفه، جامعه شناسی، روانشاسی و علوم پایه دست یابند. عکاسی به مثابه شغل عکاسی، شغلی دوست داشتنی تر و تر و تمیز تر از بسیاری مشاغل است. بی آنکه بتواند تاثیرات شگرفی ایجاد کند. عکاس مجالس عروسی یا عکاس ورزشی و یا تبلیغاتی در نهایت شغلی مانند همه مشاغل است .مثل یک مهندس است. مثل یک مکانیک ،مثل یک برقکار، یک نجار ، یک مهندس معدن ، یک حسابدار ویا هر شغل شریف دیگری که در استمرار غم نان برای گذران زندگی شکل یافته است. در بهترین حالت نیز میتوان عکاسی را با مشاغل هنری سرگرم کننده مقایسه کرد.  اما آنچه عکاسی را در مرتبه های بسیار بالاتر از خلق یک اثر هنری زیبا قرار می دهد آن جایی است که اندیشه متعالی و تعالی بخش جایگزین می شود. بدون شک مکاتب و جنبش های هنری اهدافی بالاتر از یک شغل یا یک فرد داشته اند. آنها کوشیده اند مسیر تعالی بشر را هموار سازند. جنبش هایی که کمال و حرکت در مسیر تعالی انسانیت را انتخاب کرده اند. عکاسانی که با تلفیق فلسفه و زیبایی شناسی مهمترین تلنگر های جامعه شناسی و روان شناسی را به ذهن مخاطبان القاء کردند تا جهان را عاری از خشونت کنند. اغلب جنبش های هنری در راستای مسئولیت اجتماعی هنرمند شکل گرفتند.فرقی نمی کند هنرمند نقاش است، سینماگر است، گرافیست است ، موسیقی دان است یا عکاس؛ هدف او تعالی بخشیدن به اجتماع بوده است.

فضا | افراد |اشیا در عکاسی اگزیستانسیالیسم

عکاسان اگزیستانسیال برای به دست آوردن تصاویر خود از فضاها، شیءها و افراد واقعی استفاده می‌کنند و تلاش می‌کنند تا با بهره گیری از نور، رنگ، فضا و زمان، تصاویری با احساس و شخصیت خاص ایجاد کنند.
ویژگی‌های عکس‌های عکاسان اگزیستانسیال شامل طبیعت گرایی، تمرکز بر جزئیات، احساس شخصیت و حالت، و استفاده از نور و سایه برای ایجاد عمق و تأثیر در تصاویر است.

عکاسی اگزیستانسیالیسم

عکاسان اگزیستانسیال برای به دست آوردن تصاویر خود از دوربین‌های فیلمی استفاده می‌کنند و برای افزایش کیفیت تصاویر، از فیلم‌های با کیفیت بالا استفاده می‌کنند.
عکاسان معروف اگزیستانسیال شامل رابرت فرانک، هنری کارتیر برسون، ژانلوپی پولیزینی، دینا والس، چارلز هارلبوت، ویلی رونیس، و هارری کاله است.

عکاس ویلی رونیس

همه این عکاسان با استفاده از تکنیک‌های خاص خود، تصاویری با حالت و شخصیت خاص خلق کرده‌اند که به عنوان نمونه‌های برجسته از عکاسی اگزیستانسیال شناخته می‌شوند.

عکاسی اگزیستانسیالیسم عکاس رابرت فرانک

در نهایت، مهمترین ویژگی عکاسی اگزیستانسیال، تلاش برای به دست آوردن تصاویری با حالت و شخصیت خاص است که به واقعیت اشاره کند و حقیقت را نشان دهد.

عکاسی اگزیستانسیالیسم

این جنبش هنری در عکاسی، به عنوان یکی از مهمترین جنبش‌های هنری در دهه‌های گذشته، همچنان به عنوان یکی از مهمترین و پرطرفدارترین جنبش‌های هنری در عکاسی شناخته می‌شود.