ارتباط عکاسی با فلسفه و جامعه شناسی
این مقاله بخشی از مجموعه مقالات و درس گفتارهای تخصصی استاد محمد مهدی تدین موغاری با موضوع تاثیرات جنبش های هنری، فلسفی و سیاسی بر عکاسی است. این مقاله به معرفی ارتباط عکاسی با فلسفه و جامعه شناسی می پردازد.
آموزش عکاسی توسط استاد محمد مهدی تدین موغاری
امیدواریم که مطالعه این مقاله عکاسی برای شما مفید باشد. پیشاپیش از فرصتی که برای مطالعه این مقاله می گذارید و اهتمامی که برای افزایش سطح آگاهی های خود دارید سپاسگزاریم.
علل ارتباط عکاسی با فلسفه و جامعه شناسی
بدون شک، عکاسی حتی اگر هنر هم نباشد؛ یک ابزار مهم ارتباطی و انتقال اطلاعات است. عکاسی مهمترین ابزار کمک آموزشی عصر ماست. عکاسی مهمترین عنصر در گرافیک و تبلیغات است. عکاسی عنصر جریان ساز خبر است. عکاسی آنقدر مهم است که نه تنها فلسفه و جامعه شناسی بلکه تمام شئون زندگی امروز را در سیطره خود دارد. اگر چه عکاسان، با تمایل دادن آثار خود به سایر رشته ها این گوهر ارزشمند را به اعتبار قلیل بسیاری از علوم و رشته های دیگر نازل می کنند اما همچنان عکاسی چیزی فراتر از علم و هنر است.
در یک کلام عکاسی عکاسی است
عکاسی به عنوان یک هنر و علم، با موضوعات و رشته های مختلفی ارتباط دارد. در این مقاله، به بررسی ارتباط عکاسی با فلسفه و جامعه شناسی پرداخته خواهد شد.
عکاسی کانسپچوال
فلسفه و عکاسی
فلسفه به عنوان یک رشته تفکری، به بررسی مسائل اساسی زندگی انسان می‌پردازد. این رشته با بحث درباره معنای زندگی، طبیعت و وجود انسان سروکار دارد. در عکاسی نیز، این مسائل به شکل تصویری بررسی می‌شوند. عکاسان با استفاده از تصاویر، به بیان دیدگاه های خود درباره زندگی، طبیعت و وجود انسان می‌پردازند. همچنین، در عکاسی مفاهیم فلسفی مانند زمان، فضا و واقعیت نیز مورد بررسی قرار می‌گیرند. از این منظر عکاسی می تواند به عنوان ابزاری مهم وارزشمند برای تبدیل کلمات و استعاره های فلسفی به زبان تصویر وهنر مورد استفاده قرار گیرد. فلسفه و عکاسی به هم ارتباطی ندارند اما فلسفه برای اینکه تلخی و پیچیدگی کلامش را به حلاوت برساند می تواند از عکاسی نیز استفاده کند.
نگاهی به نمایش پیر مرد و ببر
جامعه شناسی و عکاسی
جامعه شناسی به عنوان یک رشته علمی، به بررسی رفتار و عملکرد اجتماعی انسان‌ها می‌پردازد. در عکاسی نیز، این مسائل به شکل تصویری بررسی می‌شوند. عکاسان با استفاده از تصاویر، به بیان رفتار و عملکرد اجتماعی انسان‌ها می‌پردازند. همچنین، در عکاسی مفاهیم جامعه شناسی مانند طبقه بندی اجتماعی، فرهنگ و هویت نیز مورد بررسی قرار می‌گیرند. شاید موضوع در جامعه شناسی کمی جذاب تر باشد . ثبت وضبط فرهنگ ها و خرده فرهنگ ها در قاب عکس و عکاسی می تواند کمک شایانی به تحلیل های جامعه شناسان بدهد. اگرچه عکاسی به طور مستقیم با جامعه شناسی ارتباط ندارد اما می توان از عکس های خبری و گزارشی به ژرفای واقعیت های یک جامعه پی برد.
روانشناسی و عکاسی
روانشناسی به عنوان یک رشته علمی، به بررسی رفتار و فرآیندهای ذهنی انسان‌ها می‌پردازد. در عکاسی نیز، این مسائل به شکل تصویری بررسی می‌شوند. عکاسان با استفاده از تصاویر، به بیان فرآیندهای ذهنی انسان‌ها می‌پردازند. همچنین، در عکاسی مفاهیم روانشناسی مانند احساسات، شخصیت و رفتار نیز مورد بررسی قرار می‌گیرند.
با توجه به موارد فوق، میتوان گفت که ارتباط عکاسی با فلسفه و جامعه شناسی و روانشناسی بسیار اندک است ویا حتی ارتباط چندانی ندارد. با این حال، در عکاسی نیز به بررسی مسائل فلسفی، جامعه شناسی و روانشناسی پرداخته میشود. از این رو، برای داشتن دیدگاه کامل درباره عکاسی، آشنایی با این رشته ها نیز لازم است.
از تظر من فلسفه و عکاسی شباهت کمی دارند چرا چون فلسفه از قدیم بوده و گسترده تر است و جای بحث در آن وجود دارد و چندین دیدگاه مختلف میتوان داشت ولی در عکاسی شما چیزی را میبینید که عکاس گرفته و خواسته که آن قاب را عکاسی کند میتوان گفت یجورایی دیدگاه یک فرد را فقط میبینیم و زیاد جای بحثی و چیز های مختلفی در آن وجود ندارد
نازگل موسوی از کلاس عکاسی حرفه ای
3
سلام
از نظر من عکاسی به جامعه شناسی کمک میکند چرا ؟ چون میتوان بعد های بسیار مختلفی را عکاسی کرد که شاید برخی از انسان ها از آن بعد یا شرایط بی خبر بودند یا هم برایشان یاداوری میشود و باعث اطلاعات و شناخت بیشتر میشود
نازگل موسوی از کلاس عکاسی حرفه ای
4
با سلام و تشکر از توضیحات جامع استاد تدین ،
به نظر من عکاسی و فلسفه دارای ارتباط و شباهت های کمی به همدیگر هستند ، در فلسفه، فیلسوف به مشاهده می‌پردازد و در بهترین حالت حقیقت و واقعیت را مشاهده میکند و همچنین در فلسفه نیز تشویق به دیدن می‌شویم، نمونه بارز آن هم تمثیل «غار افلاطون» است. دیدن نیز در عکاسی وجود دارد و عکاس با استفاده از چشمی دوربین به مشاهده می‌پردازد و تعیین می‌کنند چه چیز را ببیند و چه چیز را نبیند. چشم‌انداز عکاس تعیین میکند از چه زاویه‌ای به سوژه نظر انداخته شود .اگر نوری در کار نباشد عکسی استخراج نمی‌شود و همینطور نور در فلسفه کهن جایگاه به خصوصی دارد و از آن تعبیر به آگاهی و عقل میشود؛ اگر نور نباشد آگاهی هم نیست و ما کور هستیم.آخرین شباهت بین عکاسی و فلسفه نیز واقعیت است و این واقعیت در گرو زاویه دید،قاب‌بندی،نور و… است.
سپاسگزارم از اینکه بستری برای بیان نظر ما علاقمندان فراهم کردین.
ملیکا رضائی هنر جوی رشته عکاسی آموزشگاه عکاسی دارالفنون
4
سلام و درود. خیلی هم قابل تامل ولذا عکاس جایگاهش مشخص می شود و ایا چنین عکاسی در کدامین مرام فلسفی و ایدیولوژیکی بباید پرورش یافتن تا شان و امانت الهی در بسترهای گوناگون انتقال مفاهیم در قاب را حفظ کند و او شاهد بشود ولزوما شهید می شود و متاسفانه کم اند …. شهدای ادیان در تاریخ با ذهن خود قاب حرکت به کمال را تصور کرده اند و به عروج و حظ این تصوراتشان نقش عینی بر سلامت اینده ممالک شان بخشیدند تا امنیت را به ارمغان اورند
4
سلام و درود | سپاس از نظرتون جناب استاد حاجی زاده مقدم عزیز نظر دهی اساتید گرانپایه سینما همچون حضرتعالی موجب افتخار است
3
عکاسی گونه ای از گفتگوی انسان امروز است که قبلا هرگز وجود نداشته است و به جرات میتوان گفت که مبنای تمامی تاملات، گفتگو، آموزش و..امروز است و هیچ علمی بی‌بهره و بی تاثیر از آن نیست
5
ممنون از طرح موضوع خوب و جذاب
به نظر من عکاسی زبانی نو در گفتگوی انسان امروز است که در قبل تر از آن هرگز وجود نداشته است. عکاسی از آغاز تا کنون گاه بصورت خامتر وامروزه در حدی از تکامل مبنایی برای تامل ، گفتگو ،آموزش، تاثیرگذاری و…ارتباطات نوین را شکل داده است. و شاید به جرات بتوان گفت هیچ علمی بدون تأثیر از عکاسی وجود ندارد
59
سلام و درود | سپاس از نظرتون جناب استاد مجتبی محمدی عزیز نظر دهی اساتید گرانپایه سینما همچون حضرتعالی موجب افتخار است
4